Δεύτερη σερί απώλεια για τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα και βάσει λογικής θα πέσει από την κορυφή. Προσωπικά δεν μου κάνει μεγάλη διαφορά το +1 από το -1, παρότι όλοι θέλουν τους ερυθρόλευκους να βρίσκονται μόνιμα και σταθερά στην 1η θέση. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο, έχει μέσα και την ισοπαλία και την ήττα πέρα από τη νίκη. Στο κανονικό ποδόσφαιρο όμως, σε αυτό που γουστάρουμε να βλέπουμε και να αγαπάμε. Όχι σε αυτό που μετατρέπεται σε τσίρκο…
Η ισοπαλία των Πειραιωτών έχει πολλές αναγνώσεις και είναι δύσκολο να παρακάμψεις κάποια από αυτές. Από το αγωνιστικό, ως το… αντιποδοσφαιρικό. Από νωρίς φάνηκε ότι το παιχνίδι οδηγούνταν εκεί, ήταν ξεκάθαρο. Μετά το μισάωρο, όπου ο αντίπαλος στάθηκε εξαιρετικά και θέλησε να παίξει ποδόσφαιρο, άρχισαν η παρωδία. Ο Ραμίρες, ο οποίος έκανε τις αστειότητές του και στον πρώτο γύρο στα πέναλτι του Ελ Κααμπί, σκοπίμως καθυστερούσε. Το έβγαλε το ημίχρονο χωρίς κάρτα, αφού ο Ευαγγέλου ήταν άπλας στον Λατίνο πορτιέρε. Και ήταν μέχρι και το τελευταίο του σφύριγμα. Σε αγώνα που παίχτηκαν 113 λεπτά, ο τερματοφύλακας αυτός δεν πήρε κάρτα.
Ο τύπος που διακωμώδησε το άθλημα, που τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί το ποδόσφαιρο και το πέταξε μέσα σε έναν βούρκο γεμάτο λάσπες. Αυτός που πήρε αγκαλιά το δοκάρι στο φάουλ του Μουζακίτη και έπιασε το γόνατό του. Που το έπιασε άλλες τρεις φορές μετά, με το ιατρικό επιτελείο να σπεύδει να τον βοηθήσει. Έμοιαζε αβοήθητος, όμως, τον λυπήθηκε κάποια στιγμή η ψυχή μου. Καλά να είναι το παιδί, να τον πετύχουμε ξανά του χρόνου. Εκεί όμως οι τελικές να πηγαίνουν εντός εστίας και το κοντέρ να γράφει ασταμάτητα. Το γόνατο του παιδιού να είναι καλά βέβαια, γιατί μια ανησυχία μας έπιασε. Αν και τα βολέ και τα ελεύθερα παρά τον τραυματισμό του, μια χαρά τα έκανε.
Αυτό ήταν και το λάθος των ερυθρόλευκων. Τέτοιες ομάδες που έρχονται με σκοπό να διαλύσουν ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, πρέπει να τιμωρούνται. Με γκολ, με πολλά γκολ. Κάτι που δεν έκανε ο Ολυμπιακός. Τους έδωσε δικαιώματα, τους επέτρεψε να ελπίζουν για ένα αποτέλεσμα το οποίο έκλεψαν μέσα από μια φαρσοκωμωδία που επέτρεψε ο Ευαγγέλου. Για να σας προλάβω, 100% πέναλτι στον Ταρέμι από τη στιγμή που γίνεται τάκλιν με τα δύο και του κλειδώνει το πόδι. Όπως σωστή και η αποβολή του σκόρερ της Κηφισιάς, ο οποίος θέλησε να προκαλέσει στον πανηγυρισμό του. Διόλου τυχαίο θα λέγαμε…
Ό,τι έγραψε, τώρα δεν ξεγράφει παρότι άπαντες είναι σκασμένοι και η πίεση έχει ανέβει κατακόρυφα. Λάθη έγιναν από τους παίκτες, οι οποίοι ήταν λες και έβλεπαν το τέρμα πολύ μικρότερο από τα 7 και κάτι μέτρα που είναι οι διαστάσεις του. Είχαν θολωμένο μυαλό, μπλόκαραν από την πίεση του αποτελέσματος και τσίμπησαν στην παρωδία που είχαν να αντιμετωπίσουν. Κακώς! Εδώ στο φινάλε είδαμε σουτ να κοντράρουν σε συμπαίκτες, σέντρες στο πουθενά και πολλά ακόμη ανεπίτρεπτα λάθη. Και ο κόουτς μαζί, δεν τα πήγε καλά και επέμεινε σε πράγματα που δεν του έβγαιναν. Δεν θα σταυρώσουμε, ασφαλώς, κανέναν. Αυτοί μας έχουν χαρίσει τόσες στιγμές υπερηφάνειας, οι ίδιοι γνωρίζουν πώς να το γυρίσουν. Δεδομένο αυτό και θα το δείτε σύντομα…
ΥΓ. Δεύτερο πέναλτι απαγορεύεται να δοθεί, όταν γκρεμίζεται παίκτης από τερματοφύλακα στην αντίπαλη περιοχή; Δεν πειράζει, η συνέχεια θα είναι αυτή που πρέπει για όλους.