Ο Ολυμπιακός έχει μάθει να μετριέται όχι στα λόγια, αλλά στις αντιδράσεις του.
Και το βράδυ απέναντι στη Dubai BC, χωρίς Φουρνιέ, χωρίς Γουόκαπ, χωρίς Έβανς, χωρίς ΜακΚίσικ, απέδειξε ξανά πως η ταυτότητα του Θρύλου δεν αλλάζει ανάλογα με το ποιοι λείπουν, αλλά με το πώς παλεύουν αυτοί που μένουν.
Η EuroLeague δεν χαρίζεται. Και οι απουσίες, όταν μαζεύονται, μπορούν εύκολα να γίνουν άλλοθι. Όχι όμως για τον Ολυμπιακό. Ο Μπαρτζώκας δεν ψάχνει άλλοθι, ούτε επικλήσεις στη «ατυχία». Αυτό που έχτισε στα χρόνια του στον Πειραιά είναι μια νοοτροπία συνέπειας, ένα σύνολο παικτών που έχει μάθει να λειτουργεί μέσα από αρχές και όχι από προσωρινές λύσεις.
Απέναντι στη Dubai, η ομάδα δεν χρειάστηκε να κάνει κάτι φανταχτερό. Έκανε το απλό, το σωστό, το ερυθρόλευκο: έπαιξε άμυνα, έλεγξε το ρυθμό, έδωσε ρόλο σε όλους και έφυγε από το ΣΕΦ με ένα ήσυχο 86–67.
Κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο: να κάνεις το δύσκολο να μοιάζει απλό, να διαχειρίζεσαι τις απουσίες χωρίς να αλλάζεις την ψυχολογία σου.
Να δίνεις την εντύπωση ότι τίποτα δεν μπορεί να σε ταράξει.
Ο Βεζένκοφ, ο Ντόρσεϊ και ο Μιλουτίνοφ έβαλαν την υπογραφή τους σε μια βραδιά-μάθημα επαγγελματισμού.
Ο πρώτος, με 25 πόντους και 11 ριμπάουντ, συνέχισε να γράφει ιστορία, ξεπερνώντας τους 3.000 πόντους στην EuroLeague. Ο δεύτερος, με σιγουριά και εκτελεστική διάθεση, έδειξε γιατί έμεινε για να κάνει τη διαφορά.
Ο τρίτος, σταθερός, με άλλο ένα double-double, έδωσε υπόσταση στο παιχνίδι που χτίζει ο κόουτς Μπαρτζώκας.
Αυτοί είναι οι πυλώνες μιας ομάδας που αντέχει γιατί δουλεύει. Μιας ομάδας που κάθε φορά που πέφτει, δεν κλαίγεται, σηκώνεται.
Και τώρα, καθώς πλησιάζει το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς, ο Ολυμπιακός κουβαλά κάτι πολύ πιο σημαντικό από μια απλή νίκη: τη σιγουριά ότι το «ποιος είσαι» μετρά περισσότερο από το «ποιοι λείπουν.»