Η βράβευση του Χρήστου Μουζακίτη ως Golden Boy Web 2025 στο Τορίνο έφερε ξανά στην επιφάνεια ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δημοσιεύματα ενός site ειδικού σκοπού, που εδώ και χρόνια λειτουργεί με μια πολύ συγκεκριμένη ατζέντα απέναντι στον Ολυμπιακό.
Το αλήστου μνήμης «Εσύ γονιέ, θα έστελνες το παιδί σου στις ακαδημίες του Ολυμπιακού;» δεν γράφτηκε ποτέ ως προβληματισμός, γράφτηκε ως εργαλείο.
Ως μια συνειδητή προσπάθεια να εκθέσει τον μεγαλύτερο αθλητικό οργανισμό της χώρας και της Ευρώπης στα μάτια της κοινωνίας, να σπείρει αμφιβολίες, να κατασκευάσει ένα τοξικό αφήγημα γύρω από έναν σύλλογο που εκείνη την περίοδο επένδυε, αναπτυσσόταν και έβαζε τις βάσεις για όσα ζούμε σήμερα.
Και επειδή τέτοιου είδους κείμενα έχουν συγκεκριμένο στόχο, η ζωή —όπως πάντα— φρόντισε να δώσει τη μόνη απάντηση που δεν γίνεται να χειραγωγηθεί: τα γεγονότα.
Από χθες, το συγκεκριμένο άρθρο έχει γίνει ξανά αντικείμενο χλεύης και ειρωνείας σε ολόκληρο το διαδίκτυο. Όχι μόνο από Ολυμπιακούς, από φιλάθλους κάθε ομάδας.
Η πραγματικότητα το έχει ήδη διαψεύσει, εκθέσει και —το σημαντικότερο— το έχει θέσει στο σωστό του μέγεθος.
Την απάντηση στο περιβόητο ερώτημα δεν την έδωσε κανείς με λόγια.
Την έδωσε ο ίδιος ο Χρήστος Μουζακίτης, 18 χρονών, με μια χρυσή μπάλα στα χέρια, στην καρδιά της Ευρώπης.
Την έδωσε η εικόνα του Ολυμπιακού στο Τορίνο, με τον νεαρό μέσο να βραβεύεται μπροστά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Την έδωσε μια Ακαδημία που εξελίχθηκε, αναβαθμίστηκε, επένδυσε και απέδειξε ότι δεν χρειάζεται να ακολουθήσει κανέναν — γιατί έχει ήδη δημιουργήσει το δικό της επίπεδο.
Από τότε που γράφτηκε εκείνο το δημοσίευμα, η ζωή έγραψε τα εξής:
Ο Ολυμπιακός έβγαλε τον Μουζακίτη, που σήμερα αναγνωρίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά ταλέντα.
Έβγαλε τον Κωστούλα, με μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές μεταγραφές στη σύγχρονη εποχή προς το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Έβγαλε τον Τζολάκη, που έφτασε από τα τμήματα υποδομής να σηκώσει ευρωπαϊκό τρόπαιο με την πρώτη ομάδα.
Έβγαλε τον Ρέτσο, που μετακόμισε στη Bundesliga πριν καν συμπληρώσει 20 χρόνια ζωής.
Και πίσω από αυτά τα ονόματα βρίσκεται μια Ακαδημία που δεν μένει στα λόγια.
Μια Ακαδημία που εξελίσσεται, που δουλεύει, που χτίζει, που δημιουργεί.
Μια Ακαδημία που παρέχει περιβάλλον, εγκαταστάσεις, νοοτροπία και προοπτική.
Μια Ακαδημία που έχει αποδείξει ότι η ανάπτυξη δεν είναι σύνθημα — είναι αποτέλεσμα.
Το ερώτημα «εσύ γονιέ…;» έχει απαντηθεί εδώ και χρόνια.
Απλώς τώρα, με τη βράβευση του Μουζακίτη, η απάντηση έγινε παγκόσμια.
Γιατί το παιδί που ανέβηκε στη σκηνή του Τορίνο δεν προέκυψε από κατασκευασμένες θεωρίες περί «παιδαγωγικών μοντέλων».
Προέκυψε από προπόνηση, δουλειά, πρόγραμμα, επιμονή και ένα περιβάλλον που ξέρει να παίρνει ένα ταλέντο και να το κάνει ποδοσφαιριστή.
Και κάπως έτσι επιστρέφουμε εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα:
Εσύ γονιέ, θα έστελνες το παιδί σου στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού;
Αν θες το παιδί σου να μάθει τι σημαίνει προσπάθεια, πειθαρχία, επαγγελματισμός και προοπτική…
αν θες να το δεις να εξελίσσεται, να φτάνει ψηλά, να ζει τις δικές του ευρωπαϊκές στιγμές…
αν θες να πατήσει στο ίδιο χορτάρι από όπου ξεκίνησαν ο Μουζακίτης, ο Κωστούλας, ο Τζολάκης, ο Ρέτσος…
Τότε ναι.
Το στέλνεις στον Ολυμπιακό.
Γιατί εκεί γράφονται ποδοσφαιριστές, όχι άρθρα.
Γιατί εκεί χτίζονται καριέρες, όχι αφηγήματα.
Γιατί εκεί η δουλειά μετριέται στο χορτάρι, όχι στα clicks. Και στο τέλος της ημέρας, η απάντηση είναι τόσο καθαρή όσο το χαμόγελο του Μουζακίτη πάνω στη σκηνή του Τορίνο.
Ναι, γονιέ.
Αν θες το παιδί σου να γίνει ο επόμενος Moυζακίτης, στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού θα το έστελνες…