Η «αύρα Μπενίτεθ» παρουσιάστηκε με τυμπανοκρουσίες από τον επικοινωνιακό μηχανισμό του Παναθηναϊκού από το πρώτο κιόλας ματς του Ισπανού. Λες και μια ομάδα που έχει 16 χρόνια να δει πρωτάθλημα μπορούσε να αλλάξει επίπεδο μέσα σε λίγες εβδομάδες, απλώς και μόνο με την αλλαγή προπονητή.
Η πραγματικότητα, βέβαια, δεν άργησε να χαλάσει το αφήγημα. Η ήττα με 2-0 στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ούτε κάποιο μεμονωμένο στραβοπάτημα. Ήταν άλλη μία συνέχεια σε μια σειρά απογοητευτικών εμφανίσεων επί ημερών Μπενίτεθ, με τον Παναθηναϊκό να δείχνει ξανά άδειος, χωρίς ένταση και χωρίς ουσιαστική βελτίωση.
Οι «πράσινοι» παραμένουν στην 6η θέση της βαθμολογίας και αντί να κοιτάζουν ψηλότερα, παλεύουν να μπουν στην τετράδα, έχοντας μπροστά τους-και εδώ η ειρωνεία περισσεύει-τον Λεβαδειακό και τον Βόλο. Όχι ακριβώς το σενάριο που υποσχόταν η περιβόητη «αύρα».
Και ενώ το αγωνιστικό πρόβλημα είναι εμφανές, η διαχείριση παραμένει χαλαρή. Άδεια μιας εβδομάδας, σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν η εικόνα στο γήπεδο να μην απαιτεί άμεση αντίδραση. Σαν να αρκεί η επικοινωνία για να καλύψει όσα φαίνονται καθαρά στο χορτάρι.
Το έργο είναι γνωστό. Μεγάλες κουβέντες στην αρχή, γρήγορη αισιοδοξία και στη συνέχεια επιστροφή στην ίδια πραγματικότητα. Αλλάζουν τα πρόσωπα, αλλά το μοτίβο μένει ίδιο.
Η «αύρα Μπενίτεθ» υπήρξε από την πρώτη στιγμή στα λόγια. Στο γήπεδο, όμως, ο Παναθηναϊκός συνεχίζει τον κατήφορο, χωρίς να δείχνει -τουλάχιστον προς το παρόν- ότι κάτι έχει πραγματικά αλλάξει.
Το έργο είναι γνωστό και χιλιοπαιγμένο. Μεγάλες κουβέντες στην αρχή, προσδοκίες στον αέρα και μετά η πραγματικότητα να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό εκεί που βρίσκεται εδώ και χρόνια.
Λοιπόν, η «αύρα Μπενίτεθ» υπάρχει. Απλώς, προς το παρόν, δεν φτάνει ούτε για να σηκώσει τον Παναθηναϊκό από την έκτη θέση.