Έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Κάθε καλοκαίρι τα ίδια και τα ίδια. Ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει παίκτες και πριν καν πατήσουν καλά-καλά το πόδι τους στην Ελλάδα, βγαίνουν με ύφος «σωτήρα» να πουν την κλασική ατάκα: «Ήρθα για τίτλους».
Φέτος το έργο το ανέλαβαν οι Βιθέντε Ταμπόρδα και Σίριλ Ντέσερς μετά τους υπόλοιπους που έχει αποκτήσει ο Παναθηναϊκό, οι οποίοι μετά το κάζο με τον Λεβαδειακό, αποφάσισαν να το παίξουν… τιμολόγιο επιτυχιών. Μόλις βγήκαν από το αεροπλάνο, έριξαν την ατάκα που έχουμε ακούσει δεκάδες φορές. Λες και ξέχασαν ότι ο Παναθηναϊκός έχει να σηκώσει πρωτάθλημα από το 2010. Τότε που ακόμα ο κόσμος κατέβαζε μουσική με mp3 και στο περίπτερο πλήρωνες με κέρματα, όχι με κάρτα.
Από τότε πέρασαν «μπακάρες», «ηγέτες», «σωτήρες». Όλοι έταζαν τίτλους, όλοι υπόσχονταν κούπες. Και μετά; Άφαντοι. Οι τίτλοι έμεναν στο αεροδρόμιο και στο… Instagram.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, βγήκε και ο Μίλος Πάντοβιτς να κάνει το δικό του show. Μίλησε για τέσσερα πρωταθλήματα, κύπελλα και συμμετοχές στο Champions League. Ούτε λίγο ούτε πολύ, περιέγραψε την καθημερινότητα του Ολυμπιακού, αλλά φορώντας πράσινα! Σαν να ζει σε παράλληλο σύμπαν, σε μια «ερυθρόλευκη» πραγματικότητα που δεν του ανήκει.
Το έργο είναι γνωστό: μεγάλα λόγια, μεγάλα όνειρα, αλλά στο τέλος η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Γιατί στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ένας που ξέρει να σηκώνει κούπες ξανά και ξανά. Και αυτός φοράει ερυθρόλευκα.
Ο κόσμος γελάει πια με τα copy–paste. Αντί να λένε «Ήρθα για τίτλους», ας το κάνουν πιο ρεαλιστικό: «Ήρθα να παλέψω για τη δεύτερη θέση και να βγάλω selfie στην Ακρόπολη». Τουλάχιστον θα είχε και μια δόση ειλικρίνειας.
Η ψευδαίσθηση είναι το αγαπημένο παραμύθι του Παναθηναϊκού. Μόνο που κάθε χρόνο έχει το ίδιο τέλος: το πρωτάθλημα στον Πειραιά και οι πράσινες δηλώσεις στο αρχείο με τις…τρολιές