Μακριά από το Φάληρο, σε μια από τις πιο παγωμένες γωνιές της Ευρώπης, ο Ολυμπιακός έπαιξε σαν να βρίσκεται στο φυσικό του περιβάλλον, στο Καραϊσκάκη. Στην Αστάνα, μέσα στο κρύο που «δαγκώνει» και στο ταξίδι που μοιάζει ατελείωτο, ο Θρύλος έδειξε ξανά γιατί το Champions League είναι ο χώρος στον οποιο αξίζει να βρίσκεται. Με καθαρό πλάνο, με ρυθμό, με φάσεις και με την ίδια αποφασιστικότητα που έχει σε όλη τη φετινή ευρωπαϊκή του διαδρομή, πήρε ένα διπλό που δεν λέει απλώς μια ιστορία. Τη συνεχίζει.
Η νίκη στην Αστάνα με 0-1 δεν ήταν απλώς ένα διπλό αλλά μια επιβεβαίωση ότι ο Ολυμπιακός παραμένει ολοζώντανος στη μάχη της πρόκρισης και ότι η θέση του είναι στο Champions League. Στο Καζακστάν ο Θρύλος θα μπορούσε να έχει σκοράρει περισσότερα τέρματα και να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τον συντελεστή του, όμως η ουσία παραμένει ότι ο Ολυμπιακός έδειξε ξανά την ίδια εικόνα που παρουσιάζει σε όλη τη διοργάνωση. Μια εικόνα ομάδας που παράγει, πιέζει και επιβάλλει το ποδόσφαιρό της απέναντι σε κάθε αντίπαλο.
Το μοτίβο των τελικών που δεν μεταφράστηκαν σε βαθμούς
Στα πέντε παιχνίδια του στη διοργάνωση ο Ολυμπιακός έχει δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό σταθερό μοτίβο παραγωγής φάσεων.
– 18 τελικές με την Πάφο
– 18 τελικές με την Αϊντχόφεν
– 18 τελικές απέναντι στη Ρεάλ
– 20 τελικές και τρία δοκάρια με την Καϊράτ
– 12 τελικές απέναντι στη Μπαρτσελόνα
Σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό περιβάλλον αυτοί οι αριθμοί αντιστοιχούν σε βαθμούς. Στον Ολυμπιακό μέχρι στιγμής όχι όσο θα έπρεπε, όμως η εικόνα στο γήπεδο είναι αδιαμφισβήτητη και η ποιότητα της προσπάθειας δεν αφήνει περιθώρια διαφορετικών ερμηνειών.
Οι μεγάλες βραδιές απέναντι στα ευρωπαϊκά μεγαθήρια
Ακόμη πιο ενδεικτική είναι η παρουσία του απέναντι στα μεγαθήρια της Ευρώπης. Με την Άρσεναλ ο Ολυμπιακός ήταν ζωντανός στο παιχνίδι μέχρι το 90 κυνηγώντας την ισοφάριση απέναντι στην πιο σταθερή και ολοκληρωμένη εκδοχή των τελευταίων ετών. Με τη Μπαρτσελόνα το ματς καθορίστηκε από μια σκανδαλώδη αποβολή στο 2-1 που άλλαξε πλήρως τη ροή του αγώνα και οδήγησε στο μοναδικό πραγματικά αρνητικό διάστημα της ομάδας, περίπου δεκαπέντε με είκοσι λεπτά όπου έχασε τον έλεγχο. Με τη Ρεάλ ο Ολυμπιακός προηγήθηκε, μπήκε με ένταση και ακολούθησε ένα δύσκολο εικοσάλεπτο στο οποίο οι Μαδριλένοι γύρισαν το παιχνίδι, όμως στο δεύτερο ημίχρονο ο Θρύλος ξαναβρήκε ρυθμό, πίεσε, έψαξε την ισοφάριση μέχρι το τέλος και ανάγκασε μια από τις ισχυρότερες ομάδες του κόσμου να κάνει καθυστερήσεις.
Η απάντηση σε όσους λένε «καλύτερα στο Europa»
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία αποκτούν όλα αυτά αν σκεφτεί κανείς πόσο συχνά ακούγεται ότι «το Champions League έχει πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας» και ότι «o Ολυμπιακός θα επρεπε να παίζει στο Europa League». Απόψεις που αναπαράγονται εύκολα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την πραγματική εικόνα μέσα στο γήπεδο. Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός όχι μόνο δεν υστερεί στη διοργάνωση αλλά παράγει περισσότερες ευκαιρίες από πολλές ομάδες της league phase, στέκεται απέναντι σε κορυφαίους αντιπάλους χωρίς φόβο και διατηρεί σταθερά την αγωνιστική του ταυτότητα. Και αυτή η εικόνα είναι που έχει οδηγήσει τους περισσότερους αντίπαλους προπονητές να παραδεχτούν ότι ο Θρύλος άξιζε περισσότερα.
Γιατί η θέση του Ολυμπιακού είναι στο Champions League
Αυτή η εικόνα συνθέτει τον χαρακτήρα και την ποιότητα αυτής της ομάδας και επιβεβαιώνει ότι η θέση του Ολυμπιακού είναι στο Champions League. Εδώ ανήκει. Το γεγονός ότι ως τώρα η τύχη σε ορισμένα παιχνίδια του γύρισε την πλάτη δεν αλλάζει το βασικό συμπέρασμα. Ο Ολυμπιακός παραμένει μέσα στη μάχη της πρόκρισης μετά το μεγάλο διπλό στην Αστάνα και έχει αποδείξει με κάθε τρόπο ότι είναι ομάδα για το κορυφαίο επίπεδο.
Αν κάτι δείχνει ο φετινός Ολυμπιακός, είναι ότι η Ευρώπη τον εξελίσσει. Ας μην ξεχναμε άλλωστε οτι την έχει κατακτήσει. Σε όλα τα ματς η ομάδα παίζει με την ίδια ταυτότητα, την ίδια ένταση και την ίδια πίστη στο ποδόσφαιρό της. Δεν προσαρμόζεται στο μέγεθος του αντιπάλου. Το προκαλεί.
Γι’ αυτό και το Champions League δεν είναι μια φιλοδοξία. Είναι το περιβάλλον όπου ο Ολυμπιακός αποδεικνύει κάθε φορά ότι ανήκει.