Η νίκη του Ολυμπιακού επί της Μακάμπι στο Βελιγράδι ήταν σημαντική, όμως η ανάλυση του αγώνα δείχνει ότι υπάρχουν τόσο αδυναμίες όσο και πλεονεκτήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ακολουθεί η εικόνα της ομάδας με σειρά… αρνητικά – θετικά.
Στα αρνητικά, η άμυνα παραμένει το μεγαλύτερο πρόβλημα. Παρά την απουσία του Ουόκαπ, που αποτελεί κομβικό παίκτη σε αυτό το κομμάτι, και άλλοι παίκτες δεν δείχνουν την απαιτούμενη συνέπεια. Η ομάδα δέχεται εύκολα καλάθια με ντράιβ και λέι απ, ενώ η απουσία του Φαλ γίνεται εμφανής κάτω από τη ρακέτα. Ο Μιλουτίνοφ, όσο καλός κι αν είναι επιθετικά, δεν μπορεί να γεμίσει αυτό το κενό.
Η αστάθεια αποτελεί επίσης ζήτημα. Ο Ολυμπιακός στα πρώτα 36 λεπτά έδινε την αίσθηση ότι έκανε «ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω», με αποτέλεσμα να βρίσκεται μονίμως πίσω στο σκορ. Η νίκη με τη Μακάμπι ήρθε χάρη σε ένα μικρό διάστημα συγκέντρωσης – με πιο δυνατούς αντιπάλους, η ομάδα δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε αυτό.
Η αδυναμία στα αμυντικά ριμπάουντ είναι πλέον παροιμιώδης. Οι αντίπαλοι έχουν πάρει πολλά επιθετικά ριμπάουντ σε όλα τα παιχνίδια της Ευρωλίγκας μέχρι στιγμής, δείχνοντας ότι η ομάδα πρέπει άμεσα να βρει λύση, ιδιαίτερα όταν ο Μιλουτίνοφ είναι στον πάγκο.
Τέλος, η περιορισμένη αξιοποίηση του ρόστερ είναι εμφανής. Παρά τις σημαντικές απουσίες, ο Μπαρτζώκας βασίζεται σε λίγους παίκτες, ενώ παίκτες όπως ο Λαρεντζάκης και ο Νετζήπογλου θα μπορούσαν να πάρουν περισσότερα λεπτά και να δώσουν ανάσες στους βασικούς γκαρντ.
Παίρνοντας στα θετικά , η επίθεση παραμένει το μεγαλύτερο όπλο του Ολυμπιακού. Παρά τις απουσίες, η ομάδα σκοράρει με συνέπεια και δείχνει να έχει βρει χημεία, γεγονός που ενισχύει την αυτοπεποίθηση των παικτών.
Η ευελιξία στην άμυνα αποτελεί επίσης θετικό στοιχείο. Ο Μπαρτζώκας εφαρμόζει εναλλακτικές τακτικές, όπως «drop» του ψηλού και «σκιά» του γκαρντ, προσαρμόζοντας την άμυνα ανάλογα με τον αντίπαλο. Η τακτική αυτή δεν είναι πανάκεια, αλλά προσφέρει λύσεις όταν η βασική στρατηγική με τις αλλαγές δεν αποδίδει.
Τέλος, η τριπλέτα Ντόρσεϊ – Ουόρντ – Νιλικίνα προσφέρει σταθερότητα και ποιότητα. Ο Ντόρσεϊ εμφανίζεται βελτιωμένος, ο Ουόρντ προσαρμόζεται άμεσα στο σύστημα της ομάδας, ενώ ο Νιλικίνα εξασφαλίζει κανονική καθοδήγηση από τον πλέι μέικερ, παρά το μικρό διάστημα παρουσίας του στην ομάδα.
Συνολικά, η νίκη στο Βελιγράδι ήταν σημαντική, όμως ο Ολυμπιακός χρειάζεται δουλειά στην άμυνα, στα ριμπάουντ και στη διαχείριση του ρόστερ για να παραμείνει ανταγωνιστικός στην Ευρωλίγκα.